Kategoria
Otwierają się szklane drzwi biurowca. Zza nich najpierw wyłania się aktówka. Potem skórzany, świecący, męski but z długim nosem. A potem pewny, równomierny krok, który niesie ze sobą sylwetkę faceta ubraną w skrojony, jasnopopielaty garnitur. I ta twarz… Więcej…
Jest taki moment, w którym wszystko się zmienia w życiu każdej kobiety. Ślub – powiecie. Nie. Zdrada – owszem, ale w innym sensie. Co powoduje, że w ułamku sekundy stajesz się kimś innym? Więcej…
To był prawdziwy kondukt żałobny. Bo ileż to razy mówiłam: “od jutra” zza wyimaginowanej, czarnej woalki; ileż to razy wstukiwałam “jak odstawić od piersi cycoholika” i do żadnej z polecanych metod nie byłam przekonana; ileż to razy byłam pewna, że to się nie uda, że nie dam(y) rady… Więcej…
Czasem się tak zastanawiam i zupełnie nie rozumiem, co Wy robicie na moim blogu? Nie żeby to była jakaś kokieteria. To czysta kalkulacja minionego roku. Bo dziś mija dokładnie rok, odkąd wystukałam drżącą ręką z podniecenia do Was pierwsze litery… I co widzę dziś?
Zanim zostałam mamą, gdzieś mi się już zdążyło usłyszeć, że „nie” to ulubione słowo każdego dziecka i często: jedyne, jakie uznają za słuszne. Niedawno, będąc już mamą gdzieś przeczytałam: „Chcesz się przygotować do macierzyństwa? Ćwicz mówienie do słupa”.
Więcej…
Ostatnio spotkaliśmy się z dość nieuczciwą osobą, która po prostu chciała nas i nasze niekonfliktowe charaktery wykorzystać. Dałam palec. Chciał całą rękę. Dałam cztery palce. Pokłócił się o piąty. Zmęczeni całą tą sytuacją i niewiele już warty piąty palec – mogliśmy odpuścić, ulec, dać zachłannemu osobnikowi za wygraną. – Ale stop! – nagle powiedziałam. Nie ustąpimy! Dlaczego? Więcej…
To była noc. Noc ponura i zła. Właściwie noc, której nie było. Zamiast gwiazd, dwa błyszczące koraliki maleńkich oczu. Zamiast księżyca, bielił się jeden, drobny punkt przeszywający dziąsło. Wśród tej nocy bez snu lewitowała matka. Matka-Zombie. Wybrukowawszy najprawdziwszą drogę mleczną, nuciła… Więcej…
Głęboka komuna. Tak bardzo głęboka jak kołnierz kożucha mojej mamy. Tak bardzo długa jak kolejka do dzielnicowego mięsnego. Tak bardzo ideologicznie pusta jak półki tegoż sklepu. Tak bardzo propagandowo głośna jak jedno małe dziecko krzyczące w kolejce. Tym dzieckiem byłam ja. Czemu tak bardzo płakałam? Więcej…
Każda mama, gdy nastaje koniec urlopu macierzyńskiego nie powinna się nawet zastanawiać. Bo przecież żłobek to samo zło; niania to obca baba jakaś, której trzeba słono płacić; a dziecko ma się rozwijać przy matce. Przy matce w domu. Przecież każda kobieta jest do tego wprost stworzona… Więcej…
Już wiem, że są na tym świecie dokładnie trzy rzeczy, których będę żałować do końca życia: że los na bohatera historii pt. „Błąd lekarski” wybrał właśnie mnie; że dylemat: rodzić naturalnie czy przez cesarskie cięcie nigdy nie będzie już mój; że jakaś pani, która bez zająknięcia się klawiatury pisze, że moje dziecko urodzone przez cesarkę nie jest urodzone, a wydobyte, nie ma na tyle odwagi, by to samo kiedyś powiedzieć prosto w twarz… mojej córeczce. Więcej…
Początkująca mama, średniozaawansowana żona i ekspert od dopatrywania się w życiu samych plusów, choć ono zdecydowało kiedyś opisać moją rodzinę równaniem: „x minus 1”.
Dlatego żyję dziś, nie jutrem. Kocham na 100%. Zwyczajnej chwili przyjemności krzyczę „trwaj!”. Klnę tu i teraz. Śmieję się do, a nie z ludzi! Celebruję!
I właśnie tutaj - na moim blogu będę Cię przekonywać, że choć życie nie jest bajką, to całkiem często nią bywa. Serio!
